کمرنگ و کمتر؟

یه متنی میخوندم که تووش نوشته بود( نقل به مضمون) اگر صبر کنیم و به خودمون زمان بدیم، دردهایی که توی زندگیمون متحمل شدیم کمتر میشن

بهش خیلی فکر کردم جملشو خیلی بالا و پایین کردم و درباره خودم به این نتیجه رسیدم که برای من، دردم کمتر و کمرنگ نشده، من فقط بهش عادت کردم و قبولش کردم و باهاش کنار اومدم مثل خیلی چیزای دیگه. انگار که از اول بوده و حضور داشته. متاسفانه یا خوشبختانه آدمی هستم که وقتی راهی برام نمونده باشه زود خودمو با شرایط وفق میدم.

دلم میخواد نظر شمارو هم بدونم. میشه بهش فکر کنید و دربارش بنویسین؟؟ 

ممنون